Zilverpark

Landschap in transitie

Deze tuin is gelegen in het buitengebied van 's Hertogenbosch. Het omringende landschap is door de eeuwen heen altijd onderhevig geweest aan verandering. Sinds de vestiging van de eerste mensen in de regio werd het gebied gekenmerkt door een moeras. Toen in de middeleeuwen de molen werden uitgevonden om gebieden mee droog te malen werd het een nat grasland. Om vervolgens rond 1942 na de sluiting van Beerse overlaat in gebruik te worden genomen als landbouw grond.

Al deze verschillende functies die het land door de eeuwen heen heeft gekregen zijn als rode draad terug te vinden in de tuin.

Ruimte begrensd, Beleving geopend

Vanuit de ronde serre van het huis valt het zicht op de blinde muur van de buren. In plaats van dit als een storend element te maskeren, word het juist omarmd. Door het plaatsen van een pergolaconstructie ontstaat er letterlijk een dak. Een gebaar dat de ruimte omsluit en begrensd. Het creëert een besloten sfeer die naadloos aansluit bij het moerasdeel van de tuin: mysterieus, beschut en gelaagd. Het verhoogde vlonderpad leid je dwars door het groen, voor een intense tuinbeleving.

Een zachte overgang

Vanaf het terras ontvouwt zich het open deel van de tuin. Een zachte overgang van beschutting naar ruimte. De grasranden vervagen geleidelijk in rijkbloeiende borders. Losjes opgebouwd, met een natuurlijke gelaagdheid die doet denken aan de wilde bloemen langs akkers.

Hier geen strakke lijnen of vaste patronen, maar een levendig spel van kleur, textuur en beweging. Deze openheid vormt een tegenwicht voor de meer besloten delen van de tuin.